غلامرضا بنی اسدی: نیکوکاری، صرفا یک فضیلتِ اخلاقی نیست که اگر همین هم بود می زیبد که انسان به آن خود را بیاراید. اما علاوه بر این باید آن را در قالبِ یک بایستگی اجتماعی هم دید و کوشید تا رفتار خود را در این قاب، کادر بندی کرد. این گونه می شود تمثالی از انسانیت را در حضور اجتماعی افراد، جانمایی کرد تا جهان جلوه هایی از بهشت را تجربه کند.
نیکوکاری را در هیئتِ یک ضرورتِ زیستِ جمعی هم باید در نظر آورد. ما که در یک زمان و در یک زمین، حضور و سرنوشتِ ما چون قالی ایرانی به هم بافته شده است به همدیگر ربط داریم و نسبت به هم مسئولیم. باید کنار هم باشیم و دستگیر هم تا مشکلات کمتر بر ما فشار آورد. بکوشیم هر جا که هستیم به سنتِ امیر مومنان(ع) فراوان کار کنیم و کمتر برداریم تا لقمه هایی برای دیگران بیشتر بماند. سنت و آموزه دین این است نه مثل امروز و رفتار برخی ها که کار نکرده همه چیز را برای خود می خواهند. نه مثل آنان که به پیشانی خود مُهرِ اخلاص می زنند برای فریبِ خلق تا راحت تر اختلاس کنند. اینان اگر "صائم النهار و قائم اللیل" هم باشند، مومن نیستند که ایمان زندگی و حقیقتِ رفتاری انسان را تراز می کند.
خوارج در قدیم و داعش در زمان ما رکورددار عبادت جاهلانه بودند. مومن اما عبادت را جاده عبودیت می کند. باورمندان بندگی خدا خود را وقفِ خدمت به خلق خدا می کنند. سفره کوچک و خالیِ مردم با مهر پیشانی این و آن پر نمی شود با همت و تدبیر و تلاش رونق می گیرد هرچند "مُهر پیشانی ها" معمولا در این ساحت رفوزه می شوند مثل آن که علاوه بر جای مهر چفیه هم به گردن داشت اما چون به کانادا رسید هر دو را کنار گذاشت.
بگذریم، روز نیکو کاری است و نیک کرداری عملی ما را می طلبد. ما مردم عادی باید همیشه کنار هم باشیم. لازم نیست سیل و زلزله ای بیاید تا رگِ همنوعی و حسِ دیگر خواهی ما بجنبد و گُل بدهد. نوروز را در پیش داریم بکوشیم به وسع خودمان، حالِ دلِ همدیگر را خوب کنیم. همدلی که از همزبانی خوش تر است به دست یاری رقم می خورد پس بکوشیم دستی گره گشا داشته باشیم. مسئولان هم باید همه تلاش خود را بکنند برای خدمت بیشتر. برتی این که سفره همه توسعه پیدا کند. حالا که انتخابات تمام شده است، نه تنها کار تمام نیست و حساب ها تسویه نشده است که لیستِ بدهی شان طولانی تر هم شده است.
اتفاقا در جایگاه مسئول، تکلیف خدمت شان سنگین تر هم هست. اگر رای برای مردم تکلیف و واجب شرعی بود، این وجوب و تکلیف هزار برابر برای خدمت به مردم وجود دارد." نیکو کاری" برای ما مردم عادی در کمک به همدیگر معنا می یابد اما مسئولان باید خود را وقفِ خدمت کنند. بی منت. همین مزدی که می گیرند کافی است تا در جایگاه بدهکار بنشینند. مردم حق دارند زندگی بهتر را از آنان مطالبه کنند. حق دارند سفره پررونق تر را بخواهند. ان شاالله همان طور که از مردم توقع شنیدن داشته باشند فقط لب و دهان نباشند، گوشی هم برای شنیدن داشته باشند. بشنوند و با عمل لبیک گویند به هل من ناصر مردم.....
